carlijnhanselman.reismee.nl

Vakantie; Mozambique, Krugerpark en de Panorama route!

Op dit moment zit ik fijn onder een deken, met de voetjes hoog een kopje thee te drinken en muziek te luisteren terwijl het vandaag een beetje koud is hier. Maar wel een perfect moment om alles over de afgelopen 2 weken te vertellen. We hebben echt een geweldige vakantie gehad. De foto’s heb ik al op facebook geplaatst!

Woensdag 1 april ging de wekker al om 5uur, snel de laatste dingen in de koffer gedrukt en om 6 uur werden we opgehaald door Carlo. Een man uit Genadendal die ons heel lief naar Airport wou brengen. Genadendal verlaten deden we overigens in stijl: nog maar net Genadendal uit en de auto van Carlo hield er mee op! Snel omgedraaid om onze auto op te halen en onze weg richting Kaapstad te vervolgen. Vanaf Kaapstad vlogen we naar Johannesburg, de vlucht was prima te doen. Daar onze huur auto gelijk opgehaald en toen kon het echt beginnen.

Na 4,5 uur rijden kwamen we aan in Komatiepoort. Hier hadden we een klein uurtje om onze koffers neer te zetten en wat te eten. Omdat Komatiepoort dicht bij Krugerpark ligt hadden we thuis al een night drive geboekt. In een Jeep met een grote lamp op zoek naar de big 5 en alle andere mooie dieren. Op deze night drive hadden we gelijk al veel dieren gespot. Toen we na de night drive weer aankwamen bij onze (erg mooie) accommodatie besloten we nog even een duik te nemen in het paradijselijke zwembad.

Donderdag 2 april zijn we om half 10 vertrokken richting Maputo. Maputo is de hoofdstad van Mozambique. Wat een gedoe die grensovergang; een hele poos en een aantal stempels verder konden we dan eindelijk de grens over. Onze weg vervolgt naar Maputo. In Maputo troffen we een hele grote chaos aan. Wat voor die mensen daar overigens normaal is denk ik. Overal auto’s die geen rekening houden met elkaar, getoeter, geen Engels sprekende mensen en overal stof. Toen we onze accommodatie gevonden hadden hebben we onze koffers gedumpt en hebben we door gebrek aan beter gegeten geluncht bij een KFC, niet bepaald mijn ding. In de avond hebben we de taxi gepakt naar een restaurant en hebben we daar een gezellige avond gehad.

Vrijdag 3 april kregen we s’ochtends een heel lekker ontbijt. Een goed begin van een hele leuke dag! Na het ontbijt gingen we opzoek naar onze ferry, want het was tijd om naar Inhaca Island te gaan. Om 1 uur vertrokken we dan op een hele oude boot. Nietsvermoedend dat deze tocht heel anders zou lopen dan we dachten. Waar we vooraf dachten dat we op een mooie boot met een half uurtje naar het eiland werden gebracht bleek dit een 3 uur durende tocht te worden op een iets wat oude boot. Heel snel kwamen met we met wat locals van het eiland aan de praat. De mensen op Inhaca spraken overigens wel Engels. Het werd een hele gezellige rit, met veel wijntjes en biertjes. Toen we na een tijd eindelijk het eiland zagen gooide de boot een heel eind van het eiland de ankers al uit. Wat bleek; de brug waar de ferry normaal aanlegt was kapot. Alle mensen, inclusief onze zware en grote koffers moesten van de grote ferry in een klein bootje gaan om met dat bootje naar het eiland gevaren te worden. Waren wij even blij dat die aardige locals onze koffers wouden dragen.

Aangekomen op Inhaca werden we opgehaald door Nola, die samen met Frits deeigenaar is van Ross Ramos , het kamp waar we verbleven. We werden opgehaald in een buggy, snel werd duidelijk waarom. Dit eiland bestond alleen uit onverharde (hele mooie) zandwegen. In Ross Ramos sliepen we in chalets. Savonds zijn we uiteten geweest met de locals en daarna hebben hun ons het eiland laten zien en hebben we gedanst in enkele locale pubs. Fantastisch hoe die mannen en vrouwen daar dansen.

Zaterdag 4 april zijn we naar Santa Maria gegaan. In de laadbak van een auto op houten bankjes werden we door de rimboe naar deze prachtige plek gebracht. Santa Maria is een strand op Inhaca, met fantastische mogelijkheden om te snorkelen tussen de meest mooie vissen. Ik heb daar gesnorkeld tussen honderden vissen met alle kleuren en maten. Heel bijzonder! Tijdens het snorkelen gelijk weer een beetje meer bruin geworden.

Toen we weer teruggingen naar het kamp zijn we even gestopt op het marktje. Er was namelijk geen supermarkt op dit eiland, zelfs geen pinautomaat. Bij het marktje hebben we wat groenten en eten gehaald en savonds hebben we zelf lekkere pasta gemaakt. Na het eten hebben we de Afrikaans 30 seconds gespeeld haha, wat een kippenhok. Savonds zijn we samen met een stel uit Noorwegen en een stel uit Zuid Afrika en de locals naar een feest geweest. Wederom erg gezellig! Toen we snachts met zijn allen terugliepen naar het kamp liepen we langs een soort van kerk waar een paasmis werd gehouden. Met ‘een soort van kerk’ bedoel ik 4 gecemente muren met een dak er op. We mochten een kijkje nemen en werden erg warm ontvangen door de mensen. Er werd er gezongen, gebeden en gedanst. Hele mooie ervaring!

Zondag 5 april vertrok Liza om eerder terug te vliegen naar Kaapstad (haar vriend kwam haar daar opzoeken). Roos en ik zijn toen naar het light house gegaan. Wederom door de rimboe opweg naar een van de mooiste stranden die ik ooit gezien heb. En het mooiste hieraan was dat er bijna niemand was. Het hele eiland was totaal niet toeristisch. Op de stranden kon je niets kopen, je drinken en eten moet je vooraf halen op het marktje. Die avond was onze laatste avond op Inhaca. Omdat anderen studenten toevallig die dag aankwamen op dit eiland hebben we hun ook nog even gezien. De dag afgesloten met wat drankjes bij de pub met de locals.

Maandag 6 april was het voor ons weer tijd om onze reis te vervolgen naar Malelane. Een hele reis was dat. Deze reis begon bij de kleine bootjes die ons en onze grote koffers naar de ferry moesten brengen. Eenmaal op de ferry hadden we weer een 3 uur durende tocht naar Maputo. In Maputo onze huurauto opgehaald. Ingestapt en aangesloten in het drukke, asociale en langzaam rijdende verkeer; weer op weg naar de grens! Eenmaal aangekomen bij de grens was er een hele lange rij, veel mensen gingen terug naar huis omdat het paasweekend weer afgelopen was. Toen we eindelijk aan de beurt waren bleek dat we niet over de nodige stempels bezitten. Teruggereden, stempels gehaald en opnieuw in de rij. We hadden genoeg muziek in de auto en genoten van onze vakantie dus dit kon de sfeer niet bederven. Laat in de avond kwamen we aan in Malelane. Een hele lieve vrouw had al naar de organisatie gebeld die onze reis heeft geboekt omdat ze zich afvroeg waar we bleven. Omdat we die dag een hele lange reis hadden hebben we bij aankomst een fles wijn aangeboden gekregen van onze reisorganisatie en er werd ons een upgrade gegeven voor de overnachting van 8 april. Dikke prima! :)

Dinsdag 7 april hebben we een lekker ontbijtje gekregen en veel informatie hoe het beste verder te rijden. We zijn bij Malalane het Krugerpark ingegaan en zijn door Kruger gereden opweg naar naar onze accommodatie (tent) bij Crocodile Bridge Rest Camp. Op safari met onze eigen auto en wederom veel dieren gespot. Toen we eenmaal aankwamen bij Crocodile Bridge Rest Camp besloten we gelijk een sunset drive te boeken. Dat gaf ons een half uur om onze koffer neer te zetten in de tent en warme kleren aan te trekken voor nog een drive. Met deze drive hadden we zoveel geluk dat we de gehele big five in anderhalfuur hebben gezien! Na de sunset drive was het tijd voor een verlaat diner, helaas hadden we totaal geen pannen of iets om mee te koken. Wel hadden we al maiskolfen en schnitzel gehaald. Onze lieve buren hebben dit toen met heel veel liefde voor ons klaargemaakt op hun barbecue.

Woensdag 8 april hebben we onze koffers weer in de auto gegooid en gingen we wederom op weg naar de volgende accommodatie. Eigenlijk zouden we nog een nacht in de tent slapen maar omdat we de upgrade hadden gekregen gingen we naar een andere accommodatie deze nacht. Deze bevond zich ook in Kruger maar een eindje verderop. Een heel leuk rond huisje met een rietenpuntdak. De weg daarheen was weer 1 grote safari. Olifanten die een halfuur op de weg blijven lopen, giraffen die je her en der boven de bomen uit ziet steken, aapjes die op de lunchplek de restjes van de mensen opeten, hertjes die in grote groepen overal ziet staan en ga zo maar door. Eenmaal aangekomen bij de accommodatie hadden we zin in de soep die we mee hadden genomen. Wederom geen pan in de buurt, oplossing; blik op het pitje zetten en roeren met een schoongebrand takje om vervolgens de soep in 2 glazen te schenken.

Donderdag 9 april de tijd in Krugerpark zat er alweer op. In de ochtend vertrokken we naar onze volgende bestemming: Graskop. Eenmaal aangekomen bij de accommodatie besloten we om die middag naar het Moholoholo Wildlife Rehabilitation Centre te gaan. Een opvang voor gewonden of zieke ‘wilde’ dieren. Dit was zo’n anderhalf uur rijden. Op weg hier naar toe genoten we ontzettend van het mooie uitzicht, tot dit opeens abrupt verstoord werd. Achter mij reed een politie met de zwaailichten aan. Ik met me goede gedrag maak een beetje ruimte zodat hij er langs kon. En wat denk je, hij wou er niet langs maar moest ons hebben. Blijkbaar hadden we 3 keer ingehaald en is onze auto tijdens het inhalen over de doorgetrokken lijn gegaan. Heel knap dachten wij, de strepen op de weg waren amper zichtbaar. Maar na vele sorry’s en heel lief kijken wou hij het dan toch door de vingers zien. Snel raampje weer dicht en doorgereden naar Moholoholo.

In Moholoholo hebben we heel veel dieren van heel dichtbij kunnen bekijken. Ook kregen we de unieke kans om een cheetah te aaien. In de avond lekker uiteten geweest!

Vrijdag 10 april stonden we vroeg op om een mooie trip te doen. We vertrokken naar ons eerste punt: Blyde River Canyon en the three rondavels, wauw dit was gelijk het hoogtepunt van de dag. Wat een mooi uitzicht! Vervolgens reden we door naar een aantal andere mooie punten; wonderview, gods window, het rainforest, Lisbon Falls en Berlin Falls. De foto’s (op facebook) spreken voor zich.

Zaterdag 11 april stonden we wederom vroeg op omdat er een lange rit voor de boeg stond. In totaal hebben we die ochtend een rit van 6uur gehad naar Johannesburg (we zijn in het begin lichtelijk omgereden). Maar des te beter dat we vroeg waren vertrokken, we wouden namelijk nog wat van Johannesburg zien. Aangekomen bij de accommodatie werden we weer fantastisch geholpen door de eigenares. Ze vertelde ons alles wat we moesten weten en voor we het wisten zaten we in een trein naar het centrum van Johannesburg. Daar konden we al vrij snel instappen in een citysightseeing bus. Ideaal om in een korte tijd veel te zien! Johannesburg was mooier dan ik gedacht had. Een aantal mooie gebouwen, vele mooie muurschilderingen en gezellige straten.

Vervolgens weer met de trein terug naar de auto. Vanaf daar bleek de weg terug naar onze accommodatie in het donker toch iets lastiger te vinden dan we hadden gehoopt. Gelukkig was de eigenaresse weer erg behulpzaam door ons de gehele rit via de telefoon wegwijs te maken.

Het was alweer tijd voor onze laatste avond. Nadat we lekker uiteten zijn geweest hebben we even bijgekletst met de andere studenten. Toevallig hadden we de laatste dag dezelfde accommodatie en dezelfde vlucht terug op de zondag.

Zondag 12 april in de ochtend de koffer voor de laatste keer dichtgegooid. Het was weer tijd om terug naar Kaapstad te vliegen. De vakantie was een fantastische ervaring die ik niet gauw ga vergeten!

Ondertussen ben ik alweer een paar dagen terug in Genadendal. Mijn kleren heb ik nog niet kunnen wassen omdat mijn geiser het heeft begegeven. Nadat ik zondag me eerste wasje had gedraaid ontstond er namelijk een grote lekkage in de badkamer. Precies waar ik op zat te wachten, lekker een middagje boenen en handdoeken wringen. Overigens is hij nog steeds niet gemaakt maar heb ik wel gezellig iedere dag mensen over de vloer die het proberen te maken.

Gisteravond nog gezellig met mijn huisbaas en wat vrienden van haar naar Greyton geweest voor de welgewaardeerde burgeravond op dinsdag. Die voelde ik vanmorgen stiekem toch even.

Nou dit was het dan weer! JUUU X

Reacties

Reacties

mama

Oh carlijn wat een avontuur toch. Prachtig. Een ervaring die je nooit meer gaat vergeten. Schitterend.

hedwig

Hey carlijn, wat maak jij toch allemaal mee, spanning en sensatie. En iedereen is behulpzaam. Het lijkt wel of je iedere dag een feestje hebt anders maak jij wel een feestje.! Helaas zit ik nog niet op facebook en kan ik de foto's niet bekijken, ben wel erg benieuwd maar dit komt nog wel. Blijf genieten en tot het volgend reisverslag.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!