De eerste maand zit er alweer op!

Hallo allemaal!

Waar zal ik deze keer eens beginnen…
Ondertussen ben ik al meer dan een maand hier, al heb ik dat idee totaal niet.

Op stage gaat het goed. Op de high school hebben we nog steeds gesprekken met leerlingen, en ja de meeste komen terug. We hebben ook een hele lieve brief ontvangen van twee van de leerlingen (zie foto’s).
De kindjes op de aftercare zijn nog steeds super lief. Ze vinden mijn lange blonde haren heel erg bijzonder en willen het ook steeds aanraken. Op de aftercare is de manier waarop de kinderen worden gestraft wel lastig om aan te zien; kinderen een half uur op een kruk laten staan, een aantal keren op de vingers slaan of heel hard om de oren draaien.. Dingen die in Nederland al lang niet meer gebeuren. Dit gaan we oppakken met ons contactpersoon.

Afgelopen vrijdag ben ik met Liza en Miriam in de ochtend vertrokken naar Kaapstad voor een geweldig weekend. Vrijdag zijn we nadat we onze spullen gedumpt hadden in het hostel lekker wezen winkelen. S’avonds uit eten geweest met zijn nog drie anderen. En natijd ergens nog wat nagedronken.

Zaterdag vroeg opgestaan voor een tour door Langa. De oudste township van Kaapstad. Erg indrukwekkend! Vooraf voelde we ons nog wat onveilig en wisten we niet zo goed wat we moesten verwachten in zo’n armoedig gebied. Samen met een local van Langa liepen we door Langa heen. En we hebben ons geen moment onveilig gevoeld. Tijdens de tour hebben we een man ontmoet, niet gestudeerd, maar wordt in Langa wel als een soort van dokter aangezien. Zo’n man die je in horror films ziet. Die met allerlei kruiden en vieze delen van dieren dingen kan doen. Erg bijzonder om te zien dat die er dus ook in het echt zijn. Al was het niet zo eng als in de horrorfilms haha.
Onze tour vervolgde zich door het ‘rijkere’ gedeelte van Langa en het aller armste gedeelte. De verschillen zijn ontzettend groot. Op dat soort momenten word je wel met de neus op de feiten gedrukt. Wij werden er heel bewust van hoe dankbaar we mogen zijn met alles. Na een bezoek aan het museum sloten we de tour af bij een restaurantje in Langa waar we typisch Afrikaans te eten kregen.

De zaterdag sloten we af met een thai massage en heerlijke sushi! Vervolgens op tijd naar bed. Want de zondagochtend zijn we weer vroeg opgestaan.

Na een goed ontbijt hebben we ons zondag door de taxi af laten zetten bij: de Tafelberg. En ja we hebben hem beklommen; 1 uur en 45 minuten!!! De Tafelberg beklimmen was echt heel erg mooi. Het klimmen werd na mate we langer onderweg waren wel steeds zwaarder. Vooral het laatste halfuur was lichtelijk afzien. Maar toen we eenmaal boven waren was de hele tocht gelijk vergeten. Wauwwwww, wat een uitzicht! Echt prachtig. Daar sta je dan tussen de wolken met uitzicht op de mooiste bergen, kaapstad, lions head, robbenisland……..

Overigens hebben we daar nog een man ontmoet; randy, die ons trakteerde op een biertje/wijntje. Hij heeft ons ook uitgenodigd om volgend jaar tijdens de vakantie in zijn huis op de Dominicaanse republiek te verblijven, gelijk maar besloten dat onze reünie daar volgend jaar plaatsvindt.

Ook de zondag op maandag nacht verbleven we in Kaapstad want de auto’s konden (eindelijk) geruild worden op maandag. We haalden eerst de nieuwe auto op voor we de oude naar de andere verhuurder terug brachten. Een ontzettend mooie bak, en de airco en muziek maken de ritten nog leuker door het mooie Afrika! De oude auto vervolgens teruggebracht en onze weg vervolgt richting huis omdat we in de avond nog supervisie hadden. Einde van de problemen, zou je denken.

(Ik baal nu nog steeds bij iedere letter die ik typ). Maar ook de nieuwe auto begaf het binnen 1 uur in ons gezelschap. Wederom midden om de snelweg. Dit keer rook uit de motor. Weer politie erbij om ons gezelschap te houden tijdens het wachten. Gelijk de nieuwe verhuurder gebeld. Hij had nog nooit meegemaakt dat iemand zoveel pech heeft gehad met de auto’s, we konden hier (wederom) niets aan doen. Op dat moment hadden we daar natuurlijk geen boodschap aan.
Met een paar uur hadden we een andere auto. In de tussentijd fijn gewinkeld en de supervisie alvast gedaan. Wederom geld het motto: ‘Alles sal reg kom’.

Al met al heb ik echt een top weekend gehad! En op dit moment nog maar 2 dagen stage voordat het volgende weekend alweer voor de deur staat. Dit weekend nog meer leuke dingen op de planning staan! Maar daarover later meer.

Dames 2: nog even zeggen dat mijn plaatsvervangende schaamte van vorige week plaats heeft gemaakt voor trots! En dat ik begrepen heb dat little hansie me goed vervangt op dit moment; (OOK/VOORAL) in de derde helft. Haha!

Heel veel lieve groetjes van hier en dankie voor het lezen.

'Alles sal reg kom'

Joehoe allemaal,

Afgelopen week op stage een drukke, productieve en leuke week gehad. Op de high school hebben we gesprekken gehad met jongeren over van alles en nog wat. Meestal ging het over de thuissituatie. Veel jongeren zijn heel vroeg volwassen omdat ze voor zichzelf moeten zorgen wanneer de ouders daarin te kort schieten, meestal door alcohol of drugsgebruik in combinatie met werkloosheid. Het gaf een goed gevoel om te zien dat enkele jongeren uit zichzelf binnen kwamen lopen om te praten en aangaven vaker te willen komen. Er werd ons van te voren verteld dat er een groot stigma heerst tegen het praten over de problemen. Maar tot nu toe hier dus weinig van gemerkt, we zullen zien of ze ook daadwerkelijk terugkomen.

Met Child Welfare hebben we al gelijk een trainingsavond zelf mogen doen. In ons beste Afrikaans hebben we ouders van wie hun kinderen uit huis zijn geplaatst het een en ander verteld over emoties en het effect er van op de kinderen. Bijzonder dat ze aandachtig luisterde, ons konden verstaan en vroegen of ze de informatie op een blaadje mee konden krijgen.

Daarnaast gaan we nu met een collega van ons; Curwin, iedere maandag en woensdagmiddag mee naar de aftercare. Afgelopen woensdag zijn we daar al even geweest om een kijkje te nemen. Aftercare is een na schoolse opvang voor basisschool kinderen. De kinderen waren super lief. Met allemaal kralen-armbandjes en ringen die ze daar snel maakten voor ons gingen we weer naar huis. Verheug me er nu alweer op om er morgen weer heen te gaan!

Naast stage heb ik natuurlijk nog veel meer leuke dingen gedaan en gezien. Donderdag hebben we (een iets wat verlate) carnaval gehouden met alle studenten hier in Genadendal.

Vrijdagochtend vroeg vertrokken om eerst met de kapotte auto naar de verhuurder te gaan voor een nieuwe accu en vervolgens te winkelen in Canal Walk. Een groot overdekt winkelcentrum in Kaapstad.

Savonds zijn we uiteten geweest bij een restaurantje bij het Waterfront. Hier kregen we shotjes aangeboden van drie oudere mannen die een tafel verderop zaten. Er was een twee-mans bandje die muziek speelde uit de 70’s en 80’s. Toen wij enkele plaatjes hadden aangevraagd en gingen dansen gingen er meer mensen staan. De drie mannen brachten vervolgens nog een fles wijn! Omdat we ook wel even een shotje terug wouden geven hebben we voor hun het sterktste en meest vieze shotje besteld die ze daar hadden, geen idée wat het precies was. Maar de ene man viel om in het gangpad, de ander met zijn hoofd op de tafel en de ander greep naar zijn keel en zei; you want to kill us!! Haha. Toen we wouden betalen en vertrekken stonden de drie mannen er perse op om onze rekening te betalen. Uiteindelijk hebben we over de hele avond dus alleen de fooi en taxi zelf betaald! Dikke prima natuurlijk haha!

Het scheen die vrijdag pay-day te zijn. De laatste vrijdag van de maand wanneer mannen uitbetaald krijgen en dit vaak vieren met wat drankjes. Op deze dag is het ook extra druk in de supermarkten en voor de pinautomaten.

Savonds hebben we geslapen in een heel chill hostel! Zaterdag ochtend de taxi gepakt naar Kay-Day. Een festival in een cricketstadion! Daar was een hele fijne sfeer. Erg relaxete dag gehad. Of naja het was relax tot we savonds weer richting Genadendal reden met onze auto! Ik hoop echt dat dit de laatste keer is dat ik iets over problemen met onze auto vertel. Maar goed; nadat we halverwege hadden getankt startte de auto weer eens niet. Na een quick start en wat hulp van mannetjes van het tankstation konden we weer verder. Voor zolang het duurde. Zo’n 5 minuten later begon de auto te haperen en moeilijk te doen. Ik belde gelijk de vrouw van het autoverhuurbedrijf op, maar toen ik vertelde wat er aan de hand was hing ze op. Midden op de snelweg, tussen twee Bergen met verkeer van beide kanten in het pikkedonker stonden we stil. Niks deed het meer; zelfs de alarmlichten niet. Super gevaarlijk natuurlijk! Met mijn laatste beltegoed belde ik naar Lizelle die vervolgens met een uurtje bij ons was. Het eerste half uur heb ik staan seinen met mijn zaklampje naar al het verkeer zodat ze ons zouden zien. Achter de railing gaan staan bleek ook geen optie want daar kunnen hele giftige slangen zitten. Na een half uur stopte er een man voor ons; gelukkig een hele aardige man met de beste bedoelingen. Hij werkte bij iets van de beveiliging en belde politie om ons te ondersteunen. Dikke happening natuurlijk! Na zo’n 2 uur waren we weer onderweg naar Genadendal! Gelukkig veilig thuis gekomen. Vanochtend een hele boze mail gestuurd naar het verhuurbedrijf! De nieuwe auto hebben we ondertussen al binnen.

Maar al met al maak ik hier nog steeds erg veel mee! Het is nog steeds super hier. Het liefste zou ik met iedereen hier naar toe verhuizen. Alleen zou ik dan ook het goede internet meenemen. De foto's laad ik door het slechte internet een andere keer deze week op.

Vanavond nog lekker uiteten om de week af te sluiten en dan gaat de vierde week alweer beginnen! Iedereen nog een fijne zondag. (En Dames 2: ik heb iets wat plaatsvervangende schaamte haha, maar zolang jullie de derde helft winnen is alles goed)!

Liefs uit Genadendal

Tweede reisverhaal: tweede week

Hallo Almal!

Ondertussen al weer twee weken er op zitten, al heb ik dat gevoel helemaal niet. Alles gaat helemaal goed en het is super hier.

Afgelopen week hebben we kennisgemaakt op stage. We gaan de komende maanden stagelopen op twee projecten: op Emil Weder High School en Child Welfare. Twee verschillende projecten die zo nu en dan wat overlappen. Op Emil Weder High School gaan we aan de slag in de ‘kletskamer’. Hier praten we met de scholieren over hun problemen. Op dit moment hebben we vooral veel problemen met alcohol en drugsproblematiek voorbij horen komen.

Child Welfare doet veel voor gezinnen: Gezinshulp, pleegzorg, uithuisplaatsing/opvang en nog meer. Beide projecten zijn erg interessant! Hopelijk wordt er de komende weken duidelijk hoe wij hier meer in kunnen betekenen. We hebben afgelopen week in ieder geval al twee bijeenkomsten mogen bijwonen; een bijeenkomst voor pleegouders en een bijeenkomst voor ouders waarvan hun kinderen uit huis zijn geplaatst.

Verder hebben we een rustige week gehad, dinsdag hebben we aan het zwembad gelegen. Woensdag zijn we gaan rijden richting de zee. Hier even geweest en vervolgens weer terug omdat we s’ avonds nog een etentje hadden in Houw Hoek Inn met de gehele groep inclusief enkele begeleiders uit Nederland. Het rijden lijkt hier af en toe net op Mario kart. Tussen de bergen door en over alle heuvels heen!

Donderdagmiddag zijn we nog even bij de buurvrouw op bezoek geweest. Een hele aardige vrouw die hier werkt aan een project met mensen met een handicap. Zelf woont ze nog met haar broer bij haar moeder. De moeder; Elizabeth vertelde ons onder andere hoe zij de apartheid heeft ervaren. Moeilijk te bevatten voor ons, maar erg indrukwekkend om naar te luisteren. De voorbeelden die ze noemden waren onbegrijpelijk. De gevolgen zijn ook nog dagelijks zichtbaar. Waar je ook rijdt in Zuid Afrika, op vele plekken kom je townships tegen. Het verschil tussen arm en rijk is enorm hier! (filmtip: Mandela: long walk to freedom, 2013)

Vrijdag zijn we met de groep uit Genadendal naar Hermanus gereden. Een kustplaats hier. Daar wat winkeltjes bezocht en bij wat kraampjes gekeken. Daarna weer naar huis gereden omdat we savonds nog uiteten gingen in Greyton. Een dorpje hier kleine 5 minuten rijden vandaan. Het is daar heel gezellig, allemaal leuke restaurantjes.

Zaterdag moesten we er weer vroeg uit want we gingen naar Kaapstad. Vanuit daar gingen we met een bus langs de pinguïns en richting cape point en kaap de goede hoop. Onderweg stopten we nog even voor een lunch. Toen hebben we gelijk ervaren hoe gevaarlijk de baboons hier zijn. Deze apen doen alles voor eten; het is ze dan ook gelukt om de zak brood te pakken. Ook hebben we nog wat struiksvogels gezien, of zoals ze het hier noemen: vogelstruis.

In de avond kwamen we weer aan bij onze auto en moesten we rijden door het drukke kaapstad naar onze hostel in longstreet, een ramp op zich haha. Maar alles is goed gekomen en nadat we iets wat verlaat hadden gegeten zijn we nog uitgeweest.

Zondagvroeg de auto weer gepakt en naar clifton beach 2nd gereden, een heel mooi strandje. Daar ben ik echt super verbrand, zelfs het lopen deed/doet pijn. Gelijk een lesje geleerd: nog beter insmeren want de zon brand harder dan je denkt. Wanneer we van het strand terug naar huis wouden rijden hadden we gelijk ons volgende avontuurtje te pakken. Wederom had onze geweldige auto de hoofdrol: hij wou deze keer überhaupt niet starten. Een hele aardige man heeft iets gedaan met de draadjes onder motorkap, waar wij natuurlijk niks van snapte. Maar wonder boven wonder deed de auto het weer en vervolgden we onze weg naar huis. Wanneer we bij het tankstation stopten deed het zelfde probleem zich weer voor, hij wou alweer niet starten. 5 man bij het tankstation hebben na lang duwen en kijken de auto weer aan de praat gekregen. Nu moesten we zonder dat de motor uitging naar huis rijden. Lichtelijk frustrerend wanneer je in een warme auto zit met knalrode benen en een auto die je niet vertrouwd. Maar we zijn heel terug in Genadendal gekomen: waar onze auto het voor de laatste keer begeven heeft. Vandaag de garage gebeld en hopelijk ‘sal alles reg kom’.

Maar nu is het alweer maandag en zijn we vanmorgen alweer op stage geweest, waar we zo dadelijk weer heen gaan voor een andere afspraak!

Wederom baie dankie voor het lezen en de leuke reacties op mijn vorige verhaal. Ik zal nog even wat foto’s bijposten.

Heel veel lieve groetjes uit het warme en mooie Zuid Afrika!

Mijn eerste reisverhaal

Wauwwwwwwwwwwww….
Super veel belevingen, en eindelijk tijd om deze te delen.
De afgelopen week was erg inDRUKwekkend!

Afrika heeft alles, en dan nog een beetje extra. De natuur is hier prachtig, het eten heerlijk, het weer kan niet beter, de mensen zijn super aardig en alles is relatief goedkoop! Ik verblijf in Genadendal, een (klein) dorpje midden tussen de Bergen en de weg er naar toe is echt mooi. Een hele lange weg met zo links en rechts af en toe een meertje, zandvlaktes en droge weilanden. Op de weg lopen overal mensen, we vragen ons nog steeds af waar die vandaan komen. Zelfs in the middle of nowhere lopen ze over de ‘snelweg’. Over de snelweg gesproken; goddegod links rijden is best wel lastig haha. Al heb ik het nog maar 1 keer gedaan, ik knuffelde met onze huurauto bijna drie keer de auto van iemand anders. Als je links rijdt komen ze je rechts inhalen. Wanneer je iets voor hen aan de kant gaat zodat zij er beter langs kunnen knipperen zij na het inhalen met hun alarmlichten als een soort van bedankje. Erg leuk! Het rijden wordt overigens niet meer wat tot onze auto gemaakt. De eerst volgende keer dat we op weg gingen met onze auto (donderdag) om uit eten te gaan hadden we een lekke voorband. De vriendelijke dorpsbewoners merkte het op en seinde naar ons. Vervolgens hebben drie jongentjes van 12 onze band verwisseld met de reserve band. Morgen maar eens de garage bellen. In Genadendal zitten naast mij en Liza (mijn huis/stagegenootje) nog 7 studenten van verschillende opleidingen. Erg gezellig, een hele leuke groep! Een uurtje van Genadendal rijden vandaan zitten ook studenten, in Grabouw. Een grotere plaats! Afgelopen weekend zijn we samen op kamp geweest; back to basic. Maar daarover later meer.

Ik zou eerst eens iets vertellen over de afgelopen week.

WEEK 1 EERSTE INDRUKKEN EN INTRODUCTIE

Zondag:

Vertrekken uit Nederland en vliegen vanaf Dusseldorf naar Londen-Johannesburg om uiteindelijk te landen in Kaapstad. Een behoorlijke rit, achteraf gekeken meer dan 24 uur onderweg geweest om van Beltrum naar ons kleine maar fijne huisje in Genadendal te komen. Op Dusseldorf werd ik nog verrast door me zusje, Ashly en Carmen die me onverwachts kwamen uitzwaaien terwijl ik met Bram, pap en mam daar zat. Super lief! En een fijne afsluiting na een super fijn weekend. Want wauw het afscheidsfeestje van vrijdag was echt bijzonder. Nog steeds ben ik een beetje sprakeloos als ik bedenk hoeveel mensen er thuis waren om me te verassen (en zo snel ben ik niet sprakeloos haha). Een fantastisch feestje. Ik wil iedereen nog een keer heel erg bedanken voor het komen, de cadeaus en de lieve woorden. En Myrna, Ashly en mam voor het organiseren Ik zal nog een keer iets meer foto’s uploaden.


Maar terugkomend op het vliegen; de vlucht ging best wel snel. We vlogen met zijn vieren. Maar in het vliegtuig zaten nog een aantal meer studenten die ik ondertussen een stuk beter ken dan toen.

Maandag:
Aangekomen in Kaapstad werden we verwelkomt door de volle zon! En twee hele mooie grote posters van GROLSCH HALVE LITERS. Ja ja, ze kennen hier op sommige plekken Grolsch!!!! Mijn geluk kon toen natuurlijk al niet meer op. Door mijn (iets wat wilde) reactie maakte iedereen dan ook gelijk kennis met een van mijn favoriete drankjes.

We werden opgehaald door Karin (contactpersoon van de HAN hier in Afrika), Lizelle (onze super lieve Genadendalse moeder), en Paddy (voor de studenten uit Grabouw). Vanuit het vliegveld gelijk even naar de winkel geweest om de belangrijkste dingen te halen; deken, kussen, drinken en eten…. Daarna door naar Genadendal. Waar sommigen wie eerder waren aangekomen al voor ons hadden gekookt. Savonds samen gegeten en iets gedronken.

Dinsdag:
Om 08.30 uur werden we opgehaald door Lizelle. Dat is overigens 07.30 uur Nederlandse tijd want we lopen hier een uurtje voor. Wanneer we sochtends de deur open deden hadden we gelijk het typische straatbeeld hier te pakken: alle mensen begroeten elkaar vriendelijk en maken soms een praatje. En nog bijzonderder: er lopen overal koeien en paarden rond!!! Gewoon over de straat, bij iedereen in de tuin en door het hele dorp. Geweldig.

We vertrokken richting het auto verhuur bedrijf om ons krotje op te halen. Daar aangekomen ging alles niet zo snel. Zoals alles hier in Afrika haha. Voor we de auto kregen zijn we naar de universiteit in Kaapstad geweest, voor een een inschrijving en het officiele gedoe. Daarna weer terug naar het verhuurbedrijf om onze auto op te halen. De borg hebben we cash moeten betalen. En als je dan ziet hoeveel flappen je moet neerleggen schrik je toch. Niet omdat alles hier zo duur is (integendeel) maar omdat het prijsverschil zo groot is. 1 euro is hier ongeveer 13 Rand. Dus als je met 1500 rand op zak loopt, is dat net iets meer dan 100 euro.

Toen we de auto kregen moesten we zelf terugrijden van Kaapstad naar Genadendal: een goed anderhalf uur. Zonder te oefenen mocht ik dan het eerste stuk rijden. Auto’s van rechts die op je af komen is echt verwarrend. Onbewust stapte ik ook al een keer links in, wanneer ik het stuur en de pedalen mistte ben ik snel weer aan de andere kant gaan zitten haha.

Savonds hadden we eindelijk tijd om onze koffer uit te pakken en een beetje schoon te maken in ons huisje. Ons huisje op bergstraat 1 in Genadendal is PRIMAtief. In principe heeft het alles dat we nodig hebben: bedden, bureau, alarm, douche, wc en een wasmachine! :D Prima dus.

Woensdag:
Wederom zouden we om 08.30 uur opgehaald worden door Lizelle om met de hele groep naar het Elgin Learning Foundation te gaan. Maar alles op zijn tijd. Want te laat komen gaat hier niet om 5 minuutjes, reken gerust op een halfuur. Aan de ene kant is dat rustige en makkelijke allemaal best fijn maar wel een beetje wennen.

In de middag keerde we weer terug naar Genadendal voor een lunch met onze supervisors. De mensen van de verschillende projecten kwamen over naar het restaurantje hier in het dorp: ‘de ontmoeting’. De eigenaren zijn een Nederlandse man en zijn Afrikaanse vrouw. Aanstaande dinsdag gaan we hier weer heen om met alle studenten uit beide plaatsen toch een dag carnaval te vieren. Het schijnt dat ze hier overigens ook bitterballen en kroketten verkopen.

Wanneer we daar gezellig zaten kregen we opeens te horen dat de stroom over een tijdje ging uitvallen. Gevolg: geen stroom en geen licht van 20.00 uur tot 22.00 uur. Ondertussen hebben we ondervonden dat dit normaal is, ze kondigen dit van te voren aan. Het schijnt dat ze de plaatsen afwisselen en het stroomafsluiten voor stroombesparing. Zelfs straatlantaarnpalen doen het dan niet. En in het donker zie je gekleurde mensen toch moeilijker dan blanken haha. Liza en ik hebben ons toen binnen maar opgesloten en de kaarsjes aangestoken om vervolgens onder het genot van een fles wijn een potje te kaarten.

Donderdag:
Om half 8 werden we weer opgehaald voor een dagje kaapstad met alle studenten (ongeveer 27 dacht ik). We hebben het district six museum bezocht en vervolgens wat marktjes afgestruind. Kaapstad is echt een mooie stad! Hier zal ik nog vaak komen. Na de kraampjes vertrokken we verder om de tafelberg goed te bekijken!

Savonds gingen we in plaats van het uiteten (dat niet doorging door de lekke band) met een aantal wat samen eten. Daarna nog even het koffertje ingepakt: want afgelopen weekend hadden we kamp.

Vrijdag, zaterdag en zondag:
Kamp; Back to basic. En dat hebben we geweten. Midden in het bos, een aantal tenten en stapelbedden. Kampvuur, wijntjes en activiteiten. Geleid door Bryan en David. Die we op het einde een stuk aardiger vonden dan in het begin. De activiteiten waren best leuk! Verschillende spellen, survivallen, tokkelen, tocht in het donker door het bos, vlot bouwen en een soort van levend mijnenveger. Bij ieder spel had de begeleiding een achterliggende gedachte. Dit weekend heeft iedereen elkaar een stuk beter leren kennen. Conclusie: een gezellige groep!

Zondagmiddag waren we weer terug in Genadendal. Hier spraken we een man die ons graag zijn huis wou laten zien. Hij was ondertussen met pensioen maar begeleidde vroeger ook studenten. Net als vele andere mensen in dit dorp vinden ze het leuk om gesprekken te voeren en vertellen ze waar ze wonen om ons vervolgens uit te nodigen om een keer langs te komen. Leuk leuk! Deze man had overigens nog een hele typische uitspraak over het leven hier: ‘When the dog chases the cat, they both walk.’

Zondagavond, dus vanavond, zijn we uiteten geweest met de studenten uit Genadendal. Liza was namelijk jarig! Ook hier viel wederom de stroom uit, maar het restaurant werd leuk verlicht met kaarsjes.

Morgen begint stage dus het wordt tijd voor mij om te gaan slapen. Nog even wachten tot de wasmachine klaar is. Want deze heeft ook last van Afrikaanse trekjes; hij gaf kwartiertje geleden aan dat hij nog 10 minuten moest, en nu moet hij nog 8 minuten.

Baie dankie voor het lezen!